با احتیاط بخوانید…سطح متن ها”لغزنده اند”…بس که من…سطر به سطر”باریدم”و نوشتم….”

برديا

لبخند هایت وقتی زیبا تر است که می دونم دلیلش خودمم…

برديا

دل شما کاروان سرا نیست، نگذارید دیگران وسط دل شما خستگی رابطه های قبلیشان را در کنند

استاد برديا

شاید ی روزی   یه راهی روعوضی برم اماهیچوقت با   یه عوضی راه نمیرم

برديا

روزگار عجیبی ست ! من به تو معتادم ُ تو مرا ترک میکنی

برديا

تمام بغض هایم را به آسمان سپردم،خدابخیرکند باران امشب را

کاش خوشبختی هم مثه مرگ حق بود

این روزها
پارو ها را رها کرده ام و دراز شده ام کف قایقی معلق که به هیچ جا نمیرو....

bardia

به آمدنت که دیگر هیچ امیدی نیست . . .

فقط . . .

” من ” را پس بفرست

برديا

ولش کردم ورفتم !!

نه اینکه دوستش نداشتم..نه !!ازنخودی بودن متنفرم

برديا