انگـــار صبــــورتر که میشوی؛
دنیـــا”پـــرروتر”میشـــود

برديا

“love make the time pass. Time makes love pass”
با عشق زمان فراموش می شود وبا زمان عشق فراموش می شود…

طعم سیب میدهد لب هایت ومن گناهکارترین حوای زمینم، بهشت همینجاست! در اغوش تو با لبهای ممنوعه ات !!

برديا

“آدم”باش هوایم را داشته باش نگذار در این هوای بی کسی “حوای” “آدم” دیگری شوم

برديا

مرا که هیچ مقصدی به نامم…و هیچ چشمی در انتظارم نیست را ببخشید

که با بودنم ترافیک کرده ام

برديا

برای دل من
 همیشه تــــو خواهــی ماند…
 حتی اگر ….
 مخاطب تمام این نوشته هایم او شونــــد.

برديا

من غــرورم را به راحتـــی به دست نیـــاوردم
 کـه هر وقت دلـت خواست خـــردش کنی
 غــــرور من اگر بشکـنــــد
 با تـکــه هــایـش
 شاهــــرگ زنــدگــی تــو را نیز خواهـــد زد

برديا

تمام حرف ها پشت سرت بود
به دنبالت الفبا را قدم زدم؛ تو حرف نداشتی . . .
.

این که هر بار سرت با یکی گرم باشد دلیل بر ارزش ات نیست
آنقدر بی ارزشی که خیلی ها اندازه تو هستند . . .
دانه هایی از عشق کاشتم و خوشه هایی از غم برداشتم
خیانت ، تکرار و رویش نفرت . . .